การระงับความไม่เชื่อเป็นกุญแจสําคัญในภาพยนตร์ทุกประเภท แต่ความโรแมนติกคอมเมดี้โดยธรรมชาติของการแกว่งอารมณ์ที่ใหญ่โตในบางครั้งมักต้องการมากขึ้น แน่นอนว่าคนๆหนึ่งต้องการละทิ้งชีวิตเพื่อไล่ตามความฝันที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แน่นอนว่าคนสองคนที่ดูเหมือนจะเกลียดชังกันในตอนแรกจะจบลงด้วยการรักกัน แน่นอนว่าพลเมืองของหมู่บ้านเล็ก ๆ ชนชั้นแรงงานจะหลงใหลอย่างมากเกี่ยวกับบางสิ่งที่ดูเหมือนจะสุ่มเหมือนโอเปร่า สิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบที่คุ้นเคยแม้กระทั่งคาดเดาได้สําหรับประเภท แต่ “Falling for Figaro” จัดการกับพวกเขาได้อย่างง่ายดายและความคล่องแคล่วเช่นนี้ซึ่งเป็นเรื่องง่ายที่จะตกอยู่ภายใต้เสน่ห์ที่อ่อนโยนของภาพยนตร์
“Falling for Figaro” มุ่งเน้นไปที่มิลลี่อเมริกันอายุยี่สิบปี (Danielle Macdonald) ซึ่งชีวิตในลอนดอน
ค่อนข้างสะดวกสบาย เธอเป็นผู้จัดการกองทุนทรัสต์ที่ บริษัท การลงทุนได้รับเงินเดือนที่น่าประทับใจขับรถหรูของตัวเองและเป็นเจ้าของบ้านที่สวยงามของเธอเอง เธอเหนือกว่าความสําเร็จของอดีตเจ้านายชาร์ลี (Shazad Latif) ของเขา แต่เขาดูเหมือนจะไม่สนใจและความสัมพันธ์ระยะยาวของพวกเขาค่อนข้างมั่นคง แต่มิลลี่มีความสุขอย่างแท้จริงในการทํางานหรือเติมเต็มอย่างแท้จริงจากงานของเธอ? ไม่ทั้งสองอย่าง
สิ่งที่ทําให้มิลลี่เคลื่อนไหวได้จริงๆ คือโอเปร่า ไม่ว่าเธอจะเข้าร่วมการแสดงสดหรือดูคลิปการแสดงออนไลน์ ดังนั้นมิลลี่จึงใช้โอกาสกับตัวเอง: เธอจะใช้เวลาหนึ่งปีในการฝึกอบรมในการร้องเพลงโอเปร่าและจากนั้นเธอจะลองสําหรับการประกวด “นักร้องแห่งชื่อเสียง” ระดับชาติ หากเธอล้มเหลวเธอจะกลับไปทํางานเก่าของเธอและเกือบทุกคนดูเหมือนจะคิดว่าเธอจะรวมถึงชาร์ลีที่อดทนมากกว่าการสนับสนุน แต่มิลลี่ไม่หยุดยั้ง: “ทําไมฉันจึงไม่ควรทําตามหัวใจของฉัน? ฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้นและมันก็ยังไม่สายเกินไป” เธอยืนยันและบทของ Ben Lewin และ Allen Palmer เต็มไปด้วยการประกาศอย่างมั่นใจว่า Macdonald มอบด้วยท่าทางและความมั่นใจในตนเอง
วิธีที่ดีที่สุดในการบุกเข้าไปในโลกโอเปร่าคือผ่านการแข่งขัน Singer of Renown
ผู้ชนะที่ได้รับสัญญากับ บริษัท โอเปร่า มิลลี่จึงเดินทางไปยังหมู่บ้านเล็ก ๆ ในที่ราบสูงสกอตแลนด์ซึ่งเธอกลายเป็นนักเรียนของ “Mad Diva” เมแกนเจฟฟรีย์บิชอป (โจแอนนาลัมลีย์) ในฐานะโค้ชเมแกนเรียกร้องและโหดร้ายและเรียกเก็บเงินจากอัตราที่สูงเกินไปของมิลลี่และเธอยังฝึกอบรมนักเรียนอีกคนหนึ่งแม็กซ์ (ฮิวจ์สกินเนอร์) ลูกชายตัวแทนของเธอซึ่งทําหน้าที่เป็นพ่อครัวช่างประปาและช่างซ่อมบํารุงสําหรับผับหมูสกปรกที่อยู่ถัดจากสตูดิโอของเมแกนแม็กซ์ได้แข่งขันใน Singer of Renown ในปีที่ผ่านมาและได้รับรางวัลรองชนะเลิศมาโดยตลอด การมาถึงของมิลลี่ไม่ได้หมายถึงการแบ่งแยกความสนใจของเมแกน แต่ยังหมายความว่าแม็กซ์มีคู่แข่งใหม่
แต่จําประเภทไว้! แน่นอนว่าแม็กซ์และมิลลี่ไม่ได้อยู่ศัตรูใน “ตกหลุมรักฟิกาโร” และการเปิดเผยนั้นไม่ควรเป็นสปอยเลอร์ใด ๆ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้กลับได้รับประโยชน์จากการแสดงที่มั่นคงมุ่งมั่นของผู้กํากับและฉากการร้องเพลงที่มีขั้นตอนดีของผู้กํากับ Lewin ความคิดในการทําตามความฝันของคุณไม่ว่าพวกเขาจะดูไร้สาระกับคนอื่นแค่ไหนได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพและศักดิ์ศรีที่นี่และวิธีการที่ช่วยให้ภาพยนตร์ถูกกักบริเวณ ประสิทธิภาพของแมคโดนัลด์มีผลเหมือนกัน เธอแสดงภาพมิลลี่เป็นคนขยันและสื่อสารทื่อที่เต็มใจที่จะพยายามประสบความสําเร็จ (“Toast to success ของฉันหรือไป f**k ตัวเอง”เธอบอกชาร์ลีสงสัย) และการปฏิบัติจริงนั้นจุดประกายได้ดีกับความบ้าคลั่งของ Lumley ในฐานะ Meghan (ยิ้มมากและยกคิ้วขึ้น!) และความเป็นเด็กเริ่มต้นของสกินเนอร์ในฐานะแม็กซ์
อารมณ์ขันของภาพยนตร์เรื่องนี้คืออังกฤษที่แห้งแล้ง (เมแกนพลิกดูปฏิทินที่ว่างเปล่าทั้งหมด
เพื่อพยายามหาวันที่จะบีบในบทเรียนแรกของมิลลี่ เจ้าของหมูสกปรก Ramsey รับบทโดย Gary Lewis แก้ไขมิลลี่เมื่อเธอเดาว่าเมแกนไม่ได้มีเพศสัมพันธ์มา 20 ปีแล้ว) และผลที่ได้คือเสียงหัวเราะที่คั่นด้วยโหมดโรแมนติกของภาพยนตร์เรื่องนี้ การส่งมอบสายตายทั้งหมดของ Lumley รวมถึง “หญิงสาวอาจมีศักยภาพ” ของเธอในขณะที่แม็กซ์ดูเมแกนซื้อ lox ปอนด์ด้วยค่าธรรมเนียมบทเรียนที่แพงเกินไปของ Millie เป็นไฮไลท์เฉพาะ
น่าผิดหวังที่มันเป็นความโรแมนติกมากที่บางครั้งขาดใน “ตกหลุมรักฟิกาโร” Macdonald และ Skinner เป็นนักร้องที่แข็งแกร่งทั้งคู่ที่ดึงดูดผู้ชมเข้าสู่การแสดงโอเปร่าของพวกเขา แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ขัดขวางตัวเองโดยการดึงดูดซึ่งกันและกันเพียงอย่างเดียวในระหว่างการซ้อมหรือคู่ของพวกเขา การจ้องมองที่โหยหามากมายนั้นเร้าใจ แต่การสนทนาระหว่างมิลลี่และแม็กซ์มากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องการเป็นรายบุคคลหรือเกี่ยวกับความหมายของโอเปร่าที่มีต่อพวกเขาจะมีผลกระทบมากขึ้น มิลลี่ “ฉันคิดว่าฉันดึงดูดโศกนาฏกรรมของมันทั้งหมดอย่างไม่อาจต้านทานได้” ไม่เพียงพอและมันเป็นข้อพิสูจน์ของ Macdonald และ Skinner ที่พวกเขาฉีดเคมีเข้าไปในการจับคู่ที่รับประกันของตัวละครของพวกเขา การ
แสดงของพวกเขาคือสิ่งที่ทําให้ “Falling for Figaro” เป็นสิ่งรบกวนที่สนุกสนานแม้ในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เล่นออกมาตรงตามที่คุณคาดหวังปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในการประเมินภาพยนตร์ที่ดูแวววาวและแบนราบเรียบเหมือน “American Night” คือมีหลายสิ่งที่มีความหมาย แต่ไม่มากที่ถ่ายทอดอารมณ์หรือสติปัญญา อะไรคือความแตกต่างของการทํางานระหว่างโลกทัศน์ของจอห์นและไมเคิลที่เกี่ยวข้อง? แน่นอนว่าภาพวาดของไมเคิลดูโง่ แต่การป้องกันสไตล์ TED Talk ของ John เกี่ยวกับความจําเป็นสากลของศิลปะ -“นี่คือสิ่งที่ทําให้เราเป็นมนุษย์” – ไม่กวนมากขึ้นและไม่ใช่ฉากเซ็กซ์ที่ไร้ความรักที่แยกแยะตัวเอกต่อต้านฮีโรของ Rhys Meyers อย่างเห็นได้ชัดจากคู่อริที่ไร้สมรรถภาพของ Hirsch
นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งไม่มากที่ผลักดันพวกเขาจากการเผชิญหน้า episodic หนึ่งไปสู่อีกด้านหนึ่งดังนั้นเราจึงติดอยู่กับการดูตัวละครที่ดังและว่างเปล่าขณะที่พวกเขาทําเหมือนเกวียนที่ปกคลุมในทะเลทรายและวงกลมกันอย่างไร้จุดหมายและชีวิตที่ว่างเปล่าที่ไร้โชคของตัวเอง คุณสามารถตีความ “American Night” ได้ตามที่คุณต้องการ แต่ภาพยนตร์จะไม่มากหรือน้อยกว่าที่เห็นและนั่นก็ไม่มาก
