ผลของการเลือกตั้งประธานาธิบดีอาจ บาคาร่า ทำให้บางคนประหลาดใจ แต่ความจริงที่ว่าพรรครีพับลิกันยังคงควบคุมสภาผู้แทนราษฎรนั้นสามารถคาดเดาได้อย่างสมบูรณ์ พรรครีพับลิกันจะคงอยู่ในสภาไม่ว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งใครจะสนับสนุนประธานาธิบดีก็ตาม ยกเว้นกรณีดินถล่มที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ในขณะที่เราโต้เถียงในหนังสือของเราเรื่อง”Gerrymandering in America ” พรรครีพับลิกันจะชนะเฮาส์อีกครั้ง
Gerrymandering เป็นพรรคพวกที่บิดเบือนขอบเขตของเขตรัฐสภาของรัฐ
เป็นไปได้เพราะรัฐบาลของรัฐควบคุมกระบวนการที่กำหนดเขตรัฐสภา โดยพื้นฐานแล้วจะกำหนดว่าใครจะนับคะแนนเสียงกับใคร แม้จะนับคะแนนเท่ากัน การย้ายเขตอำเภอก็เปลี่ยนได้ว่าใครชนะการเลือกตั้ง
รัฐจะต้องกำหนดค่าเขตใหม่ทุกๆ 10 ปีหลังการสำรวจสำมะโนประชากร บางรัฐ เช่น แคลิฟอร์เนีย อนุญาตให้คณะกรรมาธิการอิสระทำเช่นนี้ได้ แต่ส่วนใหญ่ปล่อยให้งานนี้เป็นหน้าที่ของสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดควบคุมสภานิติบัญญัติแห่งรัฐและฝ่ายผู้ว่าการทั้งสองสภา จะเป็นการง่ายกว่าที่จะดึงเขตรัฐสภาในลักษณะที่พรรคของตนชนะการเลือกตั้งรัฐสภาและมีอำนาจ
ในปี พ.ศ. 2547 ศาลฎีกาได้ส่งสัญญาณในVieth v. Jubelirerว่าจะไม่เข้าไปแทรกแซงในคดีของพรรคพวก ด้วยเหตุนี้ รัฐบาลของรัฐจึงไม่ต้องกลัวการตำหนิของศาล และมีอิสระที่จะผลักดันพรรคพวกให้ถึงขีดจำกัด
อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2016 ศาลแขวงของรัฐบาลกลางได้ตัดสินในWhitford v. Gillว่าเขตต่างๆ ของสภารัฐวิสคอนซินถูกสร้างขึ้นโดยพรรคพวกที่ขัดต่อรัฐธรรมนูญ คำตัดสินนี้ท้าทายตำแหน่งของศาลฎีกาใน Vieth v. Jublirer อย่างมีประสิทธิภาพ มีแนวโน้มว่าคดีจะถูกอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ผู้คลางแคลงบางคนโต้แย้งว่าการแสดงละครไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่บางคนแนะนำ คนอื่น ๆ ยอมรับว่าเขตแดนของอำเภอเป็นประโยชน์ต่อพรรครีพับลิกัน แต่ให้เหตุผลว่านี่ไม่ใช่เพราะเจตนาที่มุ่งร้าย แต่เนื่องจากการสนับสนุนประชาธิปไตยกระจุกตัวอยู่ในเขตเมือง
gerrymandering มีความสำคัญหรือไม่?
เราเอาผลการเลือกตั้งในปี 2555 และคาดการณ์ว่าพรรคเดโมแครตจะได้ที่นั่งในสภากี่ที่นั่งในระดับต่าง ๆ ของการลงคะแนนเสียงในระดับชาติ ส่วนแบ่งการโหวตสำหรับผู้สมัครรับเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรแต่ละคนมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นและลดลงด้วยส่วนแบ่งการลงคะแนนระดับชาติ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมดอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ เราจึงทำการจำลองหลายพันครั้งโดยคำนึงถึงปัจจัยระดับเขต เช่น คุณภาพของผู้สมัครและปัญหาในท้องถิ่น
เราพิจารณาแล้วว่าพรรคเดโมแครตจะต้องชนะระหว่าง 54 ถึง 55 เปอร์เซ็นต์ของคะแนนเสียงที่เป็นที่นิยมทั่วประเทศจึงจะมีโอกาสได้สภาใหม่ กล่าวคือ พวกเขาต้องการแผ่นดินถล่มมากกว่าปี 2008 เมื่อบารัค โอบามาได้รับเลือกตั้งครั้งแรก
นอกจากนี้เรายังคำนวณระดับของอคติของพรรคพวกในเขตบ้านหลังปี 2010 สำหรับทั้ง 50 รัฐ
การวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่าใน 32 รัฐไม่มีอคติที่มีนัยสำคัญต่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ใน 18 รัฐที่มีอคติของพรรคพวก สิ่งนี้มักจะสุดโต่ง ตัวอย่างเช่น พรรคเดโมแครตได้รับคะแนนเสียงมากกว่าพรรครีพับลิกันในรัฐเพนซิลเวเนียในปี 2555 แต่พรรครีพับลิกันชนะ 13 ที่นั่งในรัฐนั้น ขณะที่พรรคเดโมแครตชนะเพียงห้าที่นั่ง
ใน 15 รัฐจาก 18 รัฐที่มีอคติของพรรคพวกที่สำคัญ ฝ่ายหนึ่งฝ่ายหนึ่งควบคุมกระบวนการเขตทั้งหมด รัฐแมริแลนด์เพียงรัฐเดียวเท่านั้นที่ถูกควบคุมโดยพรรคเดโมแครต ส่วนที่เหลือถูกควบคุมโดยพรรครีพับลิกัน
มันคือการเมืองไม่ใช่ภูมิศาสตร์
หลายคนแย้งว่าแม้ว่าเขตรัฐสภาจะสนับสนุนพรรครีพับลิกัน แต่ก็ไม่ใช่เพราะเจตนาจงใจ ตัวอย่างเช่นNate Silverจาก FiveThirtyEight ให้เหตุผลว่า “ความได้เปรียบของพรรครีพับลิกันส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดเป็นผลมาจากสภาพภูมิศาสตร์มากกว่าการพยายามสร้างเขตพื้นที่โดยเจตนา” ผู้คลางแคลงกล่าวว่าเป็นผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จากการที่พรรคเดโมแครตกระจุกตัวอยู่ในเขตเมือง อย่างไรก็ตาม การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าคำอธิบายนี้ไม่ได้รวมกัน
มีองค์ประกอบของความจริงในทฤษฎี “ความเข้มข้นของเมือง ” ความเข้มข้นของประชาธิปไตยในเขตเมืองทำให้ง่ายต่อการวาดแผนอำเภอที่ทำให้พรรคเดโมแครตเสียเปรียบ นี้มักจะเกี่ยวข้องกับรีพับลิกันวาดเขตที่พรรคเดโมแครตชนะด้วยขอบที่ท่วมท้นและใช้การสนับสนุนทั้งหมดในรัฐ สิ่งนี้ทำให้พรรครีพับลิกันสามารถชนะเขตที่เหลือด้วยระยะขอบที่เล็กกว่า แต่ก็ยังสะดวกสบาย
อย่างไรก็ตาม พรรคเดโมแครตที่เสียเปรียบนั้นไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ แม้ว่าจะมีประชากรในเมืองใหญ่ก็ตาม การวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่ารัฐที่มีความเข้มข้นในเขตเมืองที่เป็นประชาธิปไตยมากที่สุด – แคลิฟอร์เนีย นิวยอร์ก อิลลินอยส์ และนิวเจอร์ซีย์ – เป็นที่ที่แผนเขตการปกครองไม่ลำเอียงกับพรรคเดโมแครตอย่างแม่นยำ
เขตรัฐสภาของเวอร์จิเนียหลังการสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาปี 2010 แผนที่แห่งชาติ
ด้วยซอฟต์แวร์การแบ่งเขตคอมพิวเตอร์ที่เปิดเผยต่อสาธารณะ เราสามารถเห็นได้ว่าเป็นไปได้ที่จะวาดเขตที่เป็นกลางหรือเฉพาะเขตที่มีอคติเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในทุกรัฐ นักวิทยาศาสตร์ทางการเมือง Micah Altman และ Michael P. MacDonald ได้แสดงให้เห็นว่าประชาชนสามารถวาดเขตที่เป็นกลางอย่างคร่าวๆในโอไฮโอเวอร์จิเนียและฟลอริดา Stephen Wolfได้วาดเขตต่างๆ ของทุกรัฐโดยใช้ซอฟต์แวร์ที่เปิดเผยต่อสาธารณะ นอกจากนี้ เขายังพบว่าโดยทั่วไปแล้วจะสามารถวาดเขตที่เป็นกลางได้
นักวิเคราะห์บางคนโต้แย้งว่าการเพิ่มขึ้นของความลำเอียงของพรรคพวกเป็นผลมาจากเขตเสียงข้างมาก-ส่วนน้อย การวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่าในขณะที่จำนวนเขตที่มีเสียงข้างมากเพิ่มขึ้น ส่วนใหญ่อยู่ในรัฐ เช่น แคลิฟอร์เนีย ซึ่งเขตต่างๆ ไม่มีอคติต่อพรรคเดโมแครต อันที่จริง แผนเขตทางเลือกที่เป็นกลางโดย Altman และ MacDonald และ Wolf ยังคงรักษาจำนวนเขตที่มีเสียงข้างมาก-ส่วนน้อยในปัจจุบัน
หากรัฐบาลของรัฐสามารถวาดเขตที่เป็นกลางได้ แต่เลือกที่จะดึงไปยังเขตที่มีอคติแทน รัฐบาลก็มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดสวนอาหารโดยเจตนา ไม่สามารถอ้างได้ว่ามันไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ – ซอฟต์แวร์เขตสมัยใหม่อนุญาตให้ผู้คนจำนวนมากพอเห็นผลที่ตามมาของพรรคพวก
พรรครีพับลิกันหมายความว่าพรรครีพับลิกันเกือบจะแน่นอนจะควบคุมสภาจนถึงปี 2022 ซึ่งเป็นการเลือกตั้งครั้งแรกหลังจากการกำหนดเขตใหม่หลังปี 2020 เป็นผลให้มีแนวโน้มว่าเราจะมีรัฐบาลรวมกันจนถึงปี 2020 นำโดยประธานาธิบดีที่ไม่ชนะการโหวตยอดนิยม โดยปกติ เราคาดหวังให้สภาตรวจสอบอำนาจของประธานาธิบดี หรืออย่างน้อยก็ให้โอกาสผู้มีสิทธิเลือกตั้งในการเบรกในปี 2018 อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์จากการตรวจสอบดังกล่าว ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ บาคาร่า
